ยายพลอย ศรัทธา และชาเขียว

ยายผมชื่อพลอย

ตลอดชีวิตของแกนอกจากการคลอดลูก 10 คน และเมาหัวราน้ำแล้ว ไม่มีอะไรที่แกทำได้ดีเลย ตั้งแต่ผมจำความได้ ยายพลอยในเส้นความทรงจำแรกคือ “เมา” และจนถึงบัดนี้ แกก็ยังมุ่งมั่นในแนวทางนี้เช่นเดิม

ผมไปเจอยายพลอยครั้งล่าสุดในสภาพของหญิงชราวัย 80 กว่าๆ สายตาฝ้าฟาง  แกจำผมได้ผ่านเงาดำและเสียงทุ้ม หากอยากเห็นหน้าชัดๆ ผมต้องยื่นหน้าไปใกล้ๆ เพื่อให้อยู่ในระยะทำการของสายตา

สุขภาพของยายพลอยไม่ค่อยดี  เรี่ยวแรงเริ่มหมดไปตามอายุ  หลายเดือนมาแล้วที่แกบ่นปวดแข้งปวดขา  หมอบอกให้เลิกสุราและยาสูบ  แต่แกบอกว่าดื่มมาทั้งชีวิต จะให้เลิกตอนนี้เห็นทีว่าสิ่งที่ทำมาจะไร้ค่าเกินไปนัก  แกจึงมุ่งมั่นที่จะดื่มมันต่อไป

หมอเองคงจะเจอคนไข้แบบนี้บ่อยมาก  แต่จิตวิทยาของการเป็นหมอนั้นน่าสนใจ

หมอบอกให้ยายพลอยลองจิบชาเขียวดู  มันจะช่วยให้โรคปวดแข้งปวดขาทุเลาลง

แรกทีเดียวผมนึกว่ามันจะเกี่ยวอะไรวะ?

แต่ผลจากคำแนะนำของหมอทำให้ยายพลอยใช้ความเคยชินในการจิบสุรายามว่างมาเป็นจิบชาเขียวแทน  การจิบชาเรื่อยๆ ช่วยลดทอนความอยากในการจิบเหล้าอยู่โขเลย  นั่นเพราะคนเคยชินกับการจิบอะไรสักอย่าง  เพียงแต่แทนที่ด้วยการจิบอะไรสักอย่างมันจะช่วยได้  เพียงแต่จะบอกให้จิบน้ำเปล่าก็ใช่เรื่อง  คนไข้ไม่ประสีประสาคนไหนก็พอเดาออกว่ามันไม่น่าจะได้ผล  การให้ยายพลอยจิบชาเขียวมันจึงยังพอเป็นกุศโลบายได้อย่างหนึ่ง  เพราะอย่างน้อยยายพลอยก็เข้าใจผิดคิดไปเองว่า “ชาเขียว” คือยาขนานดีที่สามารถหาซื้อได้ตามร้ายขายของชำทั่วไป

นานวันเข้า  ลูกหลานก็เก็บไว้แต่ขวดชาเขียว  แล้วข้างในก็เป็นน้ำเปล่าที่ถูกกรอกลงไปแทนที่

ฉลากข้างขวดยังเขียนว่า “กรีนที” แต่ข้างในคือ “น้ำเป-ล่า”

ไม่นานนักหลังจากมีน้ำชาเขียวสลับกับน้ำเปล่าจิบแทนสุรา  อาการเจ็บป่วยก็พอจะลดทอนลงได้บ้าง  น๊านนานกว่ายายพลอยจะแอบไปจิบสุรายาดองสักที  ทั้งที่ปกติแล้วหากลูกหลานบอกให้เลิก  นอกจากจะไม่เป็นผลแล้วยังจะถูกบ่นไป 3 วัน 7 วัน

…..

โลกนี้มีอะไรหลายอย่างที่การบอกตรงๆ ไม่มีประโยชน์อันใด  ตำนาน  นิทาน  เรื่องเล่า  สุภาษิต  หรือสิ่งที่คนรุ่นก่อนบอกว่า  “เขาว่ากัน” โดยไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ  หากมองลึกๆ มันก็ยังมีแง่งามของมัน

ยุคสมัยเปลี่ยนไป  หากเป็นเมื่อก่อนหมอพื้นบ้านมักจะใช้ไสยศาสตร์  พิธีกรรม  ร่ายมนตราคาถา  เพื่อทำให้คนไข้ที่มองว่าเป็นความเจ็บป่วยทางใจมีอาการดีขึ้น  ยุคนี้อาจจะใช้วิธีเดิมไม่ได้

เพียงแต่ผมก็ไม่คิดว่าหมอจะใช้ชาเขียวรักษาโรคแอลกอฮอล์ลิสซึมของยายพลอยก็เท่านั้นเอง

เป็นนักเขียนเพียงคนเดียวของเว็บไซต์นี้ (แหงละ) เป็นมนุษย์ที่ชอบบันทึกเรื่องราวเอาไว้ เนื่องจากไม่ถนัดในการจดใส่กระดาษ จึงมักเขียนไว้ในโลกออนไลน์ บางเรื่องผิด บางเรื่องถูก แต่บันทึกความทรงจำจะช่วยตักเตือนเรา