ถ้าการท่องเที่ยวบูม ตรงนี้จะเป็นจุดเช็คอินที่โด่งดังของเมืองซึ่งอยู่ห่างจากศูนย์กลางทวายไม่กี่ร้อยเมตร
เราอยู่ตรงนั้นในยามเช้าของวันนี้ ขณะเข็มนาฬิกาดิจิทัลกระดิกผ่านตี 5 มาเล็กน้อย ขอบฟ้าเรื่อๆ ก็ค่อยๆ คายพระอาทิตย์มาเรืองรอง
แรกทีเดียวผมเข้าใจว่าเวลานั้นมันน่าจะมีหมอกเกาะยอดหญ้าบ้าง จึงเขย่งเท้าเหยียดย่างด้วยจริตจก้านแบบผู้ดีตีนแดง แต่ผิดถนัด ทันทีที่เท้าเหยียบตรงนั้นผืนดินกลับแห้งสนิท ยอดหญ้าก็แห้งกรอบ ที่เห็นว่าคล้ายหมอกตรงหน้าจึงเป็นได้อย่างเดียวคือควัน
ลั่นไกชัตเตอร์จนสาแก่ใจ เวลาล่วงเลยมาเฉียด 7 โมงเช้า สังเกตตัวเองว่าเหงื่อเริ่มซึม อุณหภูมิเริ่มสูงขึ้น ขณะที่ลมกลับหายไปเสียฉิบ ตั้งแต่วินาทีนั้นกระทั่งบัดนี้
ข้าพเจ้านั่งเขียนข้อความใต้หลังคามุงจาก โดยมีอุณหภูมิภายนอกสูงพอที่จะเผาร่างกายให้มลายสิ้น
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความร้อนมันไม่มีพรมแดนจริงๆ
