ไร่ส้มวิทยา

เด็กหญิงชมจันทร์ แห่งโรงเรียนไร่ส้ม

ไร่ส้มวิทยา

นี่คือเด็กหญิงชมจันทร์ พี่สาวของเธอรูปร่างใกล้เคียงกันชื่อเด็กหญิง​ชมดาว ทั้งคู่อยู่ชั้น ป.2 โรงเรียน​ไร่ส้มวิทยา อ.ฝาง จ.เชียงใหม่

ระหว่างทาง​กลับบ้าน​ ชมจันทร์เอาแต่ถามเด็กชายโกวิท ผู้เป็นเพื่อนใหม่ของเธอไม่หยุด บางทีเธออาจยังไม่ถามจนสิ้นสงสัย แม้จะใช้เวลาอยู่ด้วยกันหลายสิบนาทีระหว่างที่รถกระบะคันนั้นลำเลียงเราแหวกไร่ส้มส่งเธอถึงบ้าน

คำถามเป็นต้นว่า

“10+10 เป็นเท่าไหร่” ผมตอบว่า “10” เธอบอกว่า “ผิด”

“นับเลขภาษาอังกฤษ​สิ” ผมนับ “วัน ทู ทรี สี่ ห้า หก” เธอบอกว่า “ไม่ใช่”

“บนเสื้อพี่เขียนข้อความว่าอะไร” ผมมองเสื้อตัวเองแล้วตอบ “ไร่ส้มวิทยา” เธอทำหน้างงๆ “ไม่เห็นเหมือนที่ครูเขียนเลย”

“พี่เรียนอยู่ ป. ไหน” ผมตอบว่า “ป.2” เธอสวนทันควันว่า “ไม่จริงหรอก จะอยู่ชั้นเท่ากันกับเธอได้อย่างไร”

“พี่อายุ​เท่าไหร่” ผมตอบว่า “10 ขวบ” ครั้งนี้เธอลังเล

ผมคิดว่าอาการลังเลนี้น่าสนใจ มันเป็นเส้นบางๆ ระหว่างคำตอบที่อาจใช่ หรือไม่ก็หมดความน่าเชื่อถือในตัวคู่สนทนาแล้ว

อีกไม่กี่นาทีก่อนถึงบ้าน ผมขอเธอลั่นชัตเตอร์ เธอยิ้มรับทันทีด้วยความชินกล้อง

ถึงบ้าน รถกระบะซึ่งถูกเรียกว่ารถนักเรียนจอดตรงนั้น เธอเดินลงไป ส่งยิ้ม ยกมือบ๊ายบาย แล้วพูดว่า “เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”

ผมตอบเธอด้วยประโยคเดียวกันนั้นกลับไป ก่อนพูดกับแม่เธอว่า “ลูกสาวน่ารักมาก” หญิงคนนั้นยิ้มรับ

รถกระบะคันนั้นแล่นออกมา ฝ่ากลิ่นสารเคมีในไร่ส้มที่ถูกพรมลงไปราวห่าฝน ผมคิดถึงรอยยิ้มของเธอและเด็กคนอื่นๆ ณ มหาครไร่ส้มแห่งนี้

เป็นนักเขียนเพียงคนเดียวของเว็บไซต์นี้ (แหงละ) เป็นมนุษย์ที่ชอบบันทึกเรื่องราวเอาไว้ เนื่องจากไม่ถนัดในการจดใส่กระดาษ จึงมักเขียนไว้ในโลกออนไลน์ บางเรื่องผิด บางเรื่องถูก แต่บันทึกความทรงจำจะช่วยตักเตือนเรา