เก้าอี้เหล็ก เด็กชาย และดอกไม้สีชมพู

จะเขียนให้เหมือนมีเรื่องเล่าเมื่อครั้งทารกตอนปลาย แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง เพราะจดจำอะไรในห้วงวัยนั้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

มารู้เอาตอนหำโต้นแล้วว่า นี่คือรูปถ่ายเพียงใบเดียวที่มีอยู่ มันเป็นหลักฐานมัดตัวว่าเด็กน้อยบนเก้าอี้เหล็ก ถือดอกบานชื่นสีชมพู มีคฤหาสถ์คุ้มหัวในสภาพอย่างที่เห็น

เด็กน้อยเกิดในครอบครัวอุตสาหกรรม จักรแบบใช้ตีนถีบที่เห็นนั่นไงคือสายพานการผลิตที่ช่วยหนุนแววเจ้าสัวตั้งแต่หัวเท่ากำปั้น

เพียบพร้อมเสียขนาดนี้ แต่ดูเหมือนเด็กน้อยจะไม่พอใจสักเท่าไหร่ ไม่นานหลังจากภาพนี้ถูกบันทึกและส่งกลับมาให้ แม่เล่าให้ฟังว่า ความซนของผมในคืนหนึ่งทำให้เผลอไปชนตะเกียงล้ม น้ำมันก๊าดในปริมาณไม่มาก ทว่ากลับลุกติดไฟอย่างรวดเร็วเพราะคฤหาสถ์มุงด้วยหญ้าคา

ทุกคนในครอบครัวปลอดภัย รวมทั้งจักรเย็บผ้า และเก้าอี้เหล็กตัวนี้ ส่วนกรุสมบัติเจ้าคุณปู่ฉิบหาวายวอดไปกับเปลวเพลิง

แหม่…มันช่างเป็นการเริ่มต้นชีวิตบนโลกมนุษย์ที่สวยงามเสียจนอยากก้มกัดหำตัวเองให้มันรู้แล้วรู้รอด